Het hoogseizoen begint goed. Zowel Juliette als Marysia zijn er. Jet blijft drie weken en Marys acht weken. De eerste week is Jur (buurjongen toen J en M klein waren) er en Ton, de zwager van Jet. Ook de schoonouders van Ton komen een dagje langs. Op woensdag op en neer naar Aix om de auto te halen. Zes uur heen, zes uur terug.

De tweede week Monique en Wouter, die er voor de derde keer zijn en Lies en Goof, oud-collega's van Wim. Slechts in een enkel huisje zitten nieuwe mensen. Op het veld een groot festijn van kinderen tussen de één en tien jaar.. De trampoline lijkt steeds het verzamelpunt. Ook het tafeltennissen is in dit jaar. Dat komt waarschijnlijk door Thomas( 10 jaar en ons oudste kleinkind) die met iedereen wil tafeltennissen. Ook de boomhut, die heerlijk verdekt in een bomengroep staat, wordt druk bezocht. Gelukkig nog niet direct door de jongens uitgebouwd. Met dit warme weer wordt er regelmatig gesparteld in de beide badjes. En natuurlijk neemt Marys de mensen weer mee naar de Yonne.

Door de droogte is jammer genoeg het gras aan her verdrogen. De planten doen het over het algemeen redelijk, omdat we elke week sproeien.

Vandaag 10 juli eindelijk weer eens naar een aantal rommelmarkten geweest. Voor het eerst sinds weken regent het een beetje. Heel geslaagd, heel wat gekocht. Het weer klaart op als we naar Donzy rijden. Op de terugweg de route gereden, die Wim met Thomas en Sebas wil fietsen. Toch wat heuvelachtiger dan hij dacht Wim heeft de kampeerspullen ingepakt en is met Thomas en Sebas eten gaan inkopen. Zij willen om half twaalf vertrekken voor hun fietskamperen. Het blijkt echter in C-C zo grauw en regenachtig te zijn, dat ze besluiten het een dag uit te stellen.

Hoewel het de hele dag gemiezerd heeft, is de grond nauwelijks nat. Toch begint het gras direct een groen tintje te krijgen.

Maar als Wim met Thomas en Sebas gaat fietsen, dan hebben ze het weer mee. Geen regen en niet te warm. De eerste dag is een makkie. De afstand langs het Canal du Nivernais blijkt slechts 15 km te zijn. De tweede dag was zwaarder. Helling op blijkt met de bakfiets, ondanks zo nu en dan het motortje, erg zwaar. Sebas zegt op een gegeven moment: Ik kan wel huilen, zo moe ben ik. Toch wil hij volgend jaar weer. Ze maken nu al plannen. Misschien wandelen met een ezel erbij voor de bagage.

Helaas in La Cure een brandje, niet ernstig, maar wel een enorme ravage. Aks de brandweer komt is de brand al geblust door Wouter, een attente kampeerder.

De derde week Feike en Lara met hun vier kinderen en in de andere huisjes hun vrienden. En net als vorig jaar weer één grote gezellige “bende”.. Ook de week erop vrienden en opa Jan met zus Anneke. Marys gaat met Justus en de kinderen in de kasteelwoning.