Nu eens geen verslag van wie er allemaal geweest zijn en wat we gedaan hebben, maar wat Salorges eigenlijk voor ons betekent.

Salorges is de plek waar we het goed naar ons zin hebben. Waar het verplichte klussen voorbij is. Er is nog altijd veel te doen, maar als je het niet doet valt er ook goed te leven. De tuin vraagt veel tijd. En ook voor de tuin geldt, hij is niet af, maar als je het niet doet valt er goed mee te leven.

Dit alles betekent, dat we nu volop kunnen genieten van onze (klein)kinderen en andere visite. Het is goed, dat Wim nooit mijn verslagen leest. Hij zou er direct misbruik van maken. Ik heb iets meer dan Wim de neiging het een en ander aan te pakken.

Een uitzondering wil ik maken voor Stijn. Stijn, vier jaar met een grote bewondering voor het “kasteel” en wat daar bij hoort. Stijn heeft met ouders en broertje een week in de Yonne gezeten. Wim en ik zijn de “mevrouw en meneer van het kasteel”. Hij heeft met Lucas, onze jongste kleinzoon, uren spelend op zolder doorgebracht. In het winkeltje heeft hij een oude sleutel gekocht. De sleutel van het kasteel …. Reuzetrots was hij er op. Nam hem zelfs mee naar bed. Stak zijn buurmeisjes aan, die daarom ook een kasteelsleutel wilden. Zijn moeder kocht een reservesleutel, want ze moest er niet aan denken, dat hij z’n sleutel kwijt zou raken. Thuis vertelde hij, dat God bij ons op zolder woonde. Al snel kwam ik erachter hoe hij daar aan kwam. Op zolder heb ik een tafeltje met wat kruisjes, rozenkransjes, Maria-afbeeldingen, kerkboeken en andere katholieke spulletjes, gevonden op brocantes hier. Maar hoe moest het dan als hij naar huis ging? Zijn moeder vertelde, dat God altijd met je mee gaat. Nou, dat vond hij wel vervelend voor Lucas, want dan moest Lucas het zonder God doen …

Een drukke en leuke maand juli, die eindigde in een paar hectische dagen. Marieke en René, vrienden van Juliette kwamen met Julie en Ties. Zij sliepen in La Cure, Jet verhuisde naar onze slaapkamer en de tussenkamer, wij naar het tv-kamertje, de tv ging naar de woonkamer. Kwam goed uit met de Olympische spelen, want in de tv-kamer kun je maat met twee man kijken. Anouk (nichtje) en Frank kwamen met Karel, Bouwe en Felix. Zij gingen naar de zolderslaapkamer en tussenzolder en Marys, verhuisde met de hele familie van de zolderslaapkamer naar de zolder. De andere drie huizen waren verhuurd. Gelukkig mooi weer en volgens mij ging alles goed. Toen Anouk, Marieke en Jet op woensdag vertrokken, zijn Wim en ik in de auto gestapt en een paar dagen naar Besançon geweest.