Augustus 2012
Marysia is veel met de kinderen naar het meer en de “zwempizzeria” geweest. Op een gegeven moment is ze vanwege de warmte met de kinderen een verdieping lager komen slapen.
Eén week zijn Michaela en Peter geweest, Duitse vrienden van Marys uit Genève. Hun zoontjes Léo en Lenny, zijn net als Thomas en Sebas fanatieke hockeyers. Ze waren hier net met de finale van de Olympische spelen. Volgens mij was het gejuich tot in het dorp te horen. Naast ons zaten voetbalminnende Belgen. De vriendschappelijke wedstrijd leverde dan ook aardig wat actie en reactie op. Zo hadden zij in de kasteelwoning de Belgische vlag zo bevestigd bij de tussendeur dat wij, elke keer als wij in de hal kwamen, de vlag konden zien. Deze week waren er ook twee honden. Volgens mij is het hier voor een hond zo ongeveer het hondenparadijs.
Wim is drie dagen met Thomas en Sebas gaan wandelen. Ze hadden een ezel voor de bagage. Met deze hitte was het zeker zo zwaar als vorig jaar het fietsen. Ze hadden enige tijd nodig om bij te komen. Stijf en stram kwamen ze aan. In het wild hebben ze gekampeerd. 15 km lopen zonder een café of winkel tegen te komen en ook aan het eindpunt: niets! Pas na dertig km, dus na twee dagen een cafeetje waar ze ook een, overigens heerlijke, pizza konden eten. Maar ook niet meer dan dat, geen toetje en geen ijsje.
Ik zal het missen als ze er niet meer zijn. Mijn avonden zijn weliswaar kort, want na het douchen moet er met de jongens gekaart worden. Sebas doet zo nu en dan niet mee. Dat is nl. een ochtendmens en die stort ’s avonds in. Dit in tegenstelling tot Lucas (5) die ’s avonds niet in slaap te krijgen is. Bovendien is dat ook de meest fanatieke kaarter.
Hoewel het nog steeds tropisch warm is, staat de zon al duidelijk lager. Wil je ’s avonds nog in de zon eten, dan moet er toch iets eerder gegeten worden.
